وحيدة انا .......
وحيدة فى عالم مظلم موحش.......اتأوه فى ضعف و عجز....
وجدت الهموم تعصف بى نحو المجهول....
وجدت نفسى تائهة وسط الضباب..كريشة فى مهب الريح
حاولت ان ابكى...حاولت ان ابكى لكن الدموع تجمدت فى عينى ... و تحدرت الى نفسى لااااااااذعة كالجمر.....
حاولت ان اصرخ.....حاولت ان اصرخ عل احدا يسمعنى
و لكن من يسمعنى؟؟.... و قد مضى الرفيق ..و الصاحب..والخل الوفى
لم يكتفى القدر بغرس سكين الغياب فى خاصرتى...
لم تجد معه توسلاتى او رجائى...... بل اندفع هائجا و احدث هذا الجرح الموغل فى نفسى
.... و الذى لازلت اجمع نثار نزيفه
ها انا اتأمل ملامح جرحى الغائر ....
احصى خساراتى و انكساراتى ......
كمن يكنس احزانه و جراحه اخر النهار.... ارى حياتى شريطا يمر امام عينى.....
يذكرنى كل ما حولى بالفقد و الغياب ...... و تثار زوبعة من الذكريات.....
تلك الزوبعة التى تبتلعنى...تقهرنى ..... تقتلنى
الإثنين فبراير 22, 2010 3:17 pm